De jongens en meisjes van Union F-8 hebben zichzelf overtroffen tijdens het jeugdtoernooi van SC Woezik j.l. zaterdag 23 Mei. Met drie overwinningen op rij en een zeer zwaar bevochten gelijkspel in de laatste wedstrijd had Union de harten van de aanwezige toeschouwers voor zich gewonnen. Op basis van doelsaldo viel een fraaie en zwaarbevochten zilveren medaille met dikke gouden rand ten deel aan onze F-8.
Het was fantastisch mooi voetbalweer. We waren met z’n negenen onder leiding van coach Bing. Raymond vertoefde met zijn gezin en dus ook lefty Stijn na de laatste competitiewedstrijd van een welverdiende vakantie op Ameland om daar van het zonnige weer te genieten. Floris ontbrak eveneens. Kay en Tim waren de inmiddels bekende invalkrachten.
De eerste twee wedstrijden tegen Woezik en Alverna verliepen zeer voorspoedig. Spits Rosanne en aanvallende middenvelder Tim, ook wel liefkozend bikkeltje genoemd door coach Bing, speelden scherp en vonden al snel in beide duels het doel. Met resp.4-1 en 4-0 werd duidelijke afstand genomen. De derde wedstrijd startte eveneens voortvarend maar via 3-0 ging het in de laatste 5 minuten toch noch bijna mis. Na 3-2 op het scorebord klonk nog net op tijd het bevrijdende eindsignaal. De laatste opponent was Avios F-2 uit Alphen a/d Maas (Land van Maas en Waal). Die hadden onze jongens en meisjes tijdens onze pauzes uitgebreid aan het werk gezien. De meiden en kerels waren 3 jaar ouder, minstens een kop groter en bijna eens zo breed. Sommigen dachten al aan een kansloze missie. Samen met de papa’s van Youri en Kay werd echter een strak plan bedacht: Raf en Jorden werden tot de twee verdedigende mandekkers gebombardeerd en moesten de 2 bonkige aanvalsters van Avios dicht op de huid zitten en nooit uit het oog verliezen. Luuk, soms bijna te hautain spelend als een kleine Beckenbauer uit vervlogen tijden, speelde eveneens in de verdediging en timede aankomende stormlopen prima en verzorgde vervolgens strakke voorwaartse breedtepasses. Dianne, steeds beter in de combinatie, en Wiebe, zijn voetbal wordt echt beter, liepen de longen uit hun lijf en hielden zich goed aan de instructie om bij balverlies direct achter de bal te komen. Verlegen Kay was in het veld geenszins bang en deed met zijn goede voetbalinzicht en techniek nuttige dingen tegen zijn vier koppen grotere tegenstandster. Tim was ook manmoedig en ging voorop in de strijd mee. Onze eenzame spits Rosanne deed wat ze kon voorin maar kon tegen de reuzen uit Alphen geen echte vuist maken. Youri stond weer op goal en gaf het nodige vertrouwen aan zijn verdediging met somtijds prima reddingen en uittrappen. De krachten begonnen naarmate de wedstrijd vorderde langzaam weg te vloeien maar werd met luide kreten door de enthousiaste ouders en coach aangemoedigd door te gaan en geen ruimte weg te geven. Het wonder geschiedde: Avios, dat in de voorgaande potjes al 30 keer het net gevonden had, werd heel knap het zwijgen opgelegd door Union F8. De 0-0 werd na het eindsignaal gevierd als een heuse overwinning. En terecht. Spelers, coach en ouders glommen van trots. Een nieuwe stap was gezet. Met Stijn en Floris er weer bij moet er de komende toernooien iets moeten kunnen groeien. We zijn benieuwd !
Verslaggever: Bing
Het was fantastisch mooi voetbalweer. We waren met z’n negenen onder leiding van coach Bing. Raymond vertoefde met zijn gezin en dus ook lefty Stijn na de laatste competitiewedstrijd van een welverdiende vakantie op Ameland om daar van het zonnige weer te genieten. Floris ontbrak eveneens. Kay en Tim waren de inmiddels bekende invalkrachten.
De eerste twee wedstrijden tegen Woezik en Alverna verliepen zeer voorspoedig. Spits Rosanne en aanvallende middenvelder Tim, ook wel liefkozend bikkeltje genoemd door coach Bing, speelden scherp en vonden al snel in beide duels het doel. Met resp.4-1 en 4-0 werd duidelijke afstand genomen. De derde wedstrijd startte eveneens voortvarend maar via 3-0 ging het in de laatste 5 minuten toch noch bijna mis. Na 3-2 op het scorebord klonk nog net op tijd het bevrijdende eindsignaal. De laatste opponent was Avios F-2 uit Alphen a/d Maas (Land van Maas en Waal). Die hadden onze jongens en meisjes tijdens onze pauzes uitgebreid aan het werk gezien. De meiden en kerels waren 3 jaar ouder, minstens een kop groter en bijna eens zo breed. Sommigen dachten al aan een kansloze missie. Samen met de papa’s van Youri en Kay werd echter een strak plan bedacht: Raf en Jorden werden tot de twee verdedigende mandekkers gebombardeerd en moesten de 2 bonkige aanvalsters van Avios dicht op de huid zitten en nooit uit het oog verliezen. Luuk, soms bijna te hautain spelend als een kleine Beckenbauer uit vervlogen tijden, speelde eveneens in de verdediging en timede aankomende stormlopen prima en verzorgde vervolgens strakke voorwaartse breedtepasses. Dianne, steeds beter in de combinatie, en Wiebe, zijn voetbal wordt echt beter, liepen de longen uit hun lijf en hielden zich goed aan de instructie om bij balverlies direct achter de bal te komen. Verlegen Kay was in het veld geenszins bang en deed met zijn goede voetbalinzicht en techniek nuttige dingen tegen zijn vier koppen grotere tegenstandster. Tim was ook manmoedig en ging voorop in de strijd mee. Onze eenzame spits Rosanne deed wat ze kon voorin maar kon tegen de reuzen uit Alphen geen echte vuist maken. Youri stond weer op goal en gaf het nodige vertrouwen aan zijn verdediging met somtijds prima reddingen en uittrappen. De krachten begonnen naarmate de wedstrijd vorderde langzaam weg te vloeien maar werd met luide kreten door de enthousiaste ouders en coach aangemoedigd door te gaan en geen ruimte weg te geven. Het wonder geschiedde: Avios, dat in de voorgaande potjes al 30 keer het net gevonden had, werd heel knap het zwijgen opgelegd door Union F8. De 0-0 werd na het eindsignaal gevierd als een heuse overwinning. En terecht. Spelers, coach en ouders glommen van trots. Een nieuwe stap was gezet. Met Stijn en Floris er weer bij moet er de komende toernooien iets moeten kunnen groeien. We zijn benieuwd !
Verslaggever: Bing
